یک هفته مانده به موعد انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری، جامعه پرستاری ایران همانند فضای عمومی کشور متاثر از جریانات انتخاباتی شده است.
این جامعه دانشگاهی حدود 300 هزار نفری که در ارتباط نزدیک با مردم و مرجع سوال بسیاری از آنها، بیماران و خانواده ها است می‌توانند با کنش گری مناسب به سمت هر یک از جریانات سیاسی به سهم خود تاثیرگذار باشند.
هر چند در بین 6 کاندیدای ریاست جمهوری دور چهارم سه پزشک حضور دارند ولی حضور چهره های شناخته شده جامعه پرستاری در ستادهای کاندیداهای مطرح نشان می‌دهد که در هر دو طیف اصولگرائی و اصلاح طلبی موافقان و مخالفانی از جامعه پرستاری حضور دارند.
همچنین به مانند بخشی از جامعه که هنوز نسبت به انتخابات روی خوش نشان نداده‌اند بخش قابل توجهی از جامعه پرستاری هم هنوز وارد صحنه انتخابات نشده‌اند.
معیار پرستاران برای انتخاب رئیس جمهور
اما معیار پرستاران برای انتخاب رئیس جمهور چهاردهم چیست و کدام جریان به آنان توجه بیشتری خواهد کرد؟
واقعیت امر این است که در 20 سال اخیر همه دولتهای اصولگرا و اصلاح طلب که در مصدر کار بوده‌اند نسبت به حرفه پرستاری به دلیل اهمیت پرستاران در ارائه خدمات سلامت و تاثیرگذاری بر معادلات سیاسی و اجتماعی توجه خاص داشته‌اند.
همان طور که تشکیل سازمان نظام پرستاری و حمایتهای اولیه آن در دولت دوم خاتمی و مجلس اصلاح طلب ششم اتفاق افتاد ولی بیشترین قوانین در حمایت از پرستاران در دولتهای نهم و دهم (احمدی نژاد) و مجالس هفتم و هشتم اصولگرا تصویب و جایگاه معاونت پرستاری در وزارت بهداشت نیز در آخرین روزهای دولت دهم ایجاد شید.
دولتهای یازده و دوازده (روحانی) نیز در بحبوحه طرح تحول سلامت و پاندمی کرونا جایگاه معاونت پرستاری را تثبیت کرد، پرستاری جامعه نگر را توسعه داد و در آخرین روزها آیین نامه تعرفه گذاری خدمات پرستاری را امضا کرد.
در دولت سیزدهم (شهید رئیسی) هم جایگاه حضور پرستاران در سمتهای کلیدی وزارت بهداشت ارتقا یافت و تعرفه گذاری پس از 15 سال وارد فاز اجرایی قرار شد. مجلس اصولگرای یازدهم نیز با تخصیص بودجه اجرای قانون تعرقه گذاری و فوق العاده خاص این مسیر را ادامه داد.
ولی آنچه در تمامی این دولتها مشابه بوده، حضور نگاه سنگین صنفی گرایی یک گروه خاص از متخصصان نظام سلامت در وزارت بهداشت، عدم توجه جدی در حوزه عدالت در درون نظام سلامت و تمایل به بازگشت به عقب در توسعه آموزش پرستاری و توسعه رده های غیر آکادمیک است.
نگاه ملی پرستاران به انتخابات ریاست جمهوری
بنابراین ضمن احترام به افرادی که هنوز تصمیمی بر مشارکت در انتخابات نگرفته‌اند به نظر می‌رسد جامعه پرستاری برای حضور در انتخابات پیش روی چهاردهم ریاست جمهوری، می بایست به جای نگاه از دریچه صنفی به کاندیداها، با نگاهی ملی و با رویکرد اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کاندیداها را ارزیابی کنند.
چرا که مقدورات همه آحاد جامعه و همه بخشهای کشور در چهار سال آینده با انتخابات چهاردهم تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.
البته این وظیفه سازمانها و نهادهای حرفه‌ای و صنفی و کنشگران سیاسی حوزه پرستاری است که بتوانند نامزدهای انتخاباتی و افراد تاثیرگذار آنها را نسبت به مسائل پرستاری آگاه کنند و به آنها یادآوری کنند که اگر می‌خواهند سیاستهای کلی سلامت و برنامه هفتم را در حوزه سلامت اجرا کنند راهی به جز نگاه عادلانه داخل نظام سلامت و استفاده از توان و مشارکت همه اعضای تیم سلامت در همه سطوح ندارند.
دکتر احمد نجاتیان
عضو شورای عالی سازمان نظام پرستاری جمهوری اسلامی
